ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ λένε
ότι οι ευρωεκλογές είναι πρόκριμα για το ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση και
με αυτό το κριτήριο καλούν το λαό να ψηφίσει. Το ΚΚΕ, αντίθετα, καλεί σε ψήφο
για να δυναμώσει η λαϊκή αντιπολίτευση. Γιατί να το στηρίξει κανείς;
Αυτό που κρίνεται για το λαό
στις ερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις δεν είναι το ποιο κόμμα θα πάρει το
«πρόκριμα» της κυβέρνησης της «επόμενης μέρας», για να πάρει και τη σκυτάλη της
αντιλαϊκής επίθεσης από τη σημερινή, αλλά το πώς θα μπουν περισσότερα εμπόδια
στην πολιτική που θα εφαρμόσει η οποιαδήποτε κυβέρνηση. Πώς θα ανοίξει ένας
δρόμος για να βγει ο ίδιος ο λαός στο προσκήνιο.
Το ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ
αντιμετωπίζουν τις ευρωεκλογές ως «πρόκριμα», δείχνει ότι πρέπει να είναι
γενικευμένα πολιτικά τα κριτήρια με τα οποία θα σταθεί ο λαός μπροστά σε όλες
τις κάλπες και με την ψήφο να απαντήσει στο εξής ερώτημα: Θα συνεχίσει να
στηρίζει το δρόμο που μας έφερε έως εδώ, που είτε με κρίση είτε με ανάπτυξη
έχει ως στόχο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, γι' αυτό πάει μαζί με τη
φτώχεια, την ένταση της εκμετάλλευσης, την ανεργία, τα δυσβάσταχτα βάρη και
χρέη για το λαό, την ανασφάλεια για το αύριο, την υποτίμηση των σύγχρονων
εργατικών - λαϊκών αναγκών τόσο στην Ελλάδα όσο και σ' όλα τα κράτη - μέλη της
ΕΕ; `Η θα στηρίξει την κατεύθυνση της αντεπίθεσης ενάντια στην ΕΕ των
μονοπωλίων και στην πολιτική της, στο κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, τον αγώνα
για έναν άλλο δρόμο, με το λαό στην εξουσία, έξω από την ΕΕ και τις
ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει, βάζοντας στο
επίκεντρο τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες;
Οι εργαζόμενοι μπορούν να
αναλογιστούν σήμερα, με βάση και την πείρα τους, ότι:
Την επόμενη μέρα θα είναι
εδώ όλα εκείνα τα προβλήματα που τους βασανίζουν, θα είναι σε ισχύ όλα τα
αντεργατικά μέτρα των τριών μνημονίων και των εκατοντάδων εφαρμοστικών νόμων
των ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Θα είναι εδώ η ανεργία, η «ευέλικτη» δουλειά με
μισθούς - χαρτζιλίκι, οι πετσοκομμένες συντάξεις. Θα είναι εδώ τα χάλια του
δημόσιου συστήματος Υγείας, οι μεγάλες ελλείψεις στα νοσοκομεία, η ανύπαρκτη
πρόληψη, οι ελλείψεις στην Πρόνοια. Την «επόμενη μέρα», είτε πάρει το
«πρόκριμα» η ΝΔ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ, η λαϊκή οικογένεια θα συνεχίζει να βάζει βαθιά
το χέρι στην τσέπη για τη μόρφωση των παιδιών της, ως αποτέλεσμα των
αναδιαρθρώσεων που η μια κυβέρνηση συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε η
προηγούμενη.
Υπάρχει σημαντική πείρα: Και
αυτή η κυβερνητική εναλλαγή, όπως οι προηγούμενες, όποτε και αν αυτή συμβεί,
δεν θα αλλάξει το κύριο. Στην εξουσία, και μετά τις εκλογές, θα βρίσκονται οι
μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι καπιταλιστές. Όσο βρίσκονται αυτοί στην
εξουσία, ο λαός θα συνεχίσει αντικειμενικά να βρίσκεται σε θέση
«αντιπολίτευσης». Η κυβέρνηση που θα προκύψει θα είναι όργανο αυτής της
εξουσίας, όποια και αν είναι η σύνθεσή της.
Γι' αυτό άλλωστε θα είναι
εδώ η φοροληστεία, τα διάφορα χαράτσια που ματώνουν τη λαϊκή οικογένεια για να
βγαίνουν τα ματωμένα πλεονάσματα, οι κάθε είδους διευκολύνσεις στο μεγάλο
κεφάλαιο: Οι φοροαπαλλαγές, οι «αναπτυξιακοί» νόμοι που επιδοτούν τους
μονοπωλιακούς ομίλους. Παρούσα θα είναι, με οποιαδήποτε κυβέρνηση, και η βαθιά
εμπλοκή της χώρας στους δολοφονικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για
λογαριασμό της αστικής τάξης. Θα είναι εδώ, και δεν θα αλλάξει, παρά τα
προπαγανδιστικά «φούμαρα» του ΣΥΡΙΖΑ, ο αντιδραστικός, αντιλαϊκός χαρακτήρας
της ΕΕ, της οποίας οι «αξίες» είναι η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων,
δηλαδή η φθηνή εργατική δύναμη, η επίθεση σε κάθε πτυχή της ζωής των
εργαζομένων. Όλα αυτά δεν θα αλλάξουν, όπως δεν άλλαξαν και το 2015 με την
απάτη της «πρώτη φορά αριστεράς», όποια και αν είναι η κυβερνητική σύνθεση.
Γι' αυτό ο λαός πρέπει μπροστά
στις κάλπες να αναλογιστεί όχι πώς θα δυναμώσει αυτές τις δυνάμεις, αλλά πώς θα
ενισχύσει το «αντίπαλο δέος».
Πώς θα δυναμώσει δηλαδή η
αντιπολίτευσή του πρώτα και κύρια στην εργοδοσία, στο κεφάλαιο, στους τόπους
δουλειάς, στο πεδίο εφαρμογής όλων των αντιλαϊκών μέτρων που αποφασίζουν οι
κυβερνήσεις και η ΕΕ. Αντιπολίτευση σημαίνει να μετρήσει νέα βήματα η
προσπάθεια ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, να δυναμώσει η προσπάθεια
συμμαχίας εργαζομένων, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, η κοινή πάλη όλων όσοι σήμερα
πλήττονται από την πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Αντιπολίτευση σημαίνει και
έγκαιρη ενημέρωση για όσα σχεδιάζονται και προωθούνται από ευρωενωσιακά και
κυβερνητικά επιτελεία, τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, την κινητοποίηση
των εργαζομένων ενάντια στις αρνητικές εξελίξεις, κάτι που μόνο το ΚΚΕ κάνει.
Σημαίνει να δοθεί βήμα παντού στις εργατικές - λαϊκές διεκδικήσεις, να
ακούγεται η φωνή των συμφερόντων των εργαζομένων, του λαού, παντού.
Αντιπολίτευση σημαίνει να
δυναμώσει η πάλη ενάντια στις βάσεις του θανάτου, των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, στην Ελλάδα,
να πάψει η χώρα μας να είναι «προτιμώμενος εταίρος» για τους βρώμικους
σχεδιασμούς τους στην περιοχή. Αντιπολίτευση σημαίνει να δυναμώσουν η
διεθνιστική αλληλεγγύη, ο κοινός αγώνας με όλους τους λαούς της περιοχής
ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Η λαϊκή αντιπολίτευση, λοιπόν, δεν είναι «μάχη
χαρακωμάτων», αλλά συγκέντρωση δυνάμεων, για να περάσει το εργατικό κίνημα στην
αντεπίθεση. Για να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματική φιλολαϊκή προοπτική, για
να έρθει ο λαός στην εξουσία, την πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας για την
οποία παλεύει το ΚΚΕ. Με αυτό το κριτήριο θα πρέπει ο λαός να δυναμώσει το ΚΚΕ
σε όλες τις κάλπες του Μάη. Αναδημοσίευση από ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ
