Γιατί με το ΚΚΕ;
Γράφει η Ιωάννα Σοφρόνωφ μέλος της Τ.Ε Ημαθίας του ΚΚΕ
Διανύουμε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο που ο
λαός μας δέχεται μια καταιγιστική προπαγάνδα και μια αφόρητη πίεση με
ψευτοδιλήμματα από όλα τα αστικά κόμματα. Γίνεται δηλαδή μια συστηματική
προσπάθεια ώστε μέσα σε ένα πολωτικό κλίμα, τα λαϊκά στρώματα να κατεβάσουν τον
πήχη των απαιτήσεων, να επιλέξουν το μικρότερο κακό που δυστυχώς πάντα οδηγεί
στο μεγαλύτερο.
Όμως ακόμα και σ’ αυτές τις συνθήκες υπάρχει μια
μερίδα ανθρώπων με κάποια διαδρομή στο κίνημα, που είχαν πάρει μέρος στους
αγώνες τα τελευταία χρόνια και είδαν τις ελπίδες τους να διαψεύδονται από τον
ΣΥΡΙΖΑ ή από τις άλλες δυνάμεις που είχαν επιλέξει να υποστηρίξουν (ΛΑΕ,
ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και τώρα δηλώνουν την συμπόρευσή τους με το ΚΚΕ.
Το ρεύμα αυτό προκαλεί την ενόχληση του ΣΥΡΙΖΑ, ο
οποίος όσο πλησιάζουμε στις εκλογές εντείνει την επίθεση προς το ΚΚΕ
διαστρεβλώνοντας τις θέσεις του ΚΚΕ .Όπως έκανε για παράδειγμα με την Συμφωνία
των Πρεσπών. Ενοχλούνται επειδή βλέπουν ότι σήμερα διαμορφώνονται προϋποθέσεις
να απεγκλωβιστούν περισσότερες δυνάμεις από τις ψευδαισθήσεις που καλλιέργησε,
που αντιλαμβάνονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως πολιτικός εκπρόσωπος της αστικής τάξης
αποτελεί τον ένα πόλο του αστικού πολιτικού συστήματος και κάνουν το βήμα
συμπόρευσης με το ΚΚΕ.
Τολμούν μάλιστα, ξεδιάντροπα, να αφήνουν υπονοούμενα
για υποτιθέμενες συναλλαγές και «ανταλλάγματα» πίσω από τις δηλώσεις στήριξης
προς το ΚΚΕ λες και δεν ξέρουν ότι αυτά για το ΚΚΕ - σε αντίθεση με αυτούς - είναι
άγνωστες λέξεις. Κάνουν πως δεν γνωρίζουν ότι το ΚΚΕ σταθερά επιδιώκει να
συναντιέται μέσα στο κίνημα και στους αγώνες με ανθρώπους που δεν συμφωνούν σε
όλα μαζί του. Και αυτό ούτε νέο είναι, ούτε αφορά μόνο τις εκλογές.
Το ΚΚΕ απλώνει το χέρι σε ανθρώπους, που διατηρώντας ακόμα
επιφυλάξεις αναγνωρίζουν τη σταθερότητα και τη συνέπεια του. Αναγνωρίζουν ότι
το ΚΚΕ πήγε κόντρα στις ψεύτικες προσδοκίες που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, που
αποτέλεσε τη μόνη πολιτική δύναμη στην οποία βρίσκει αποκούμπι όποιος θέλει να
αγωνιστεί για τη διεκδίκηση των λαϊκών συμφερόντων.
Που αγανακτούν βλέποντας μια κυβέρνηση που προκλητικά
αυτοπαρουσιάζεται ως αριστερή να γίνεται ο πιο πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ
προωθώντας τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών αυτών δυνάμεων στην περιοχή. Που
διαπιστώνουν ότι είναι αδιέξοδη κάθε εκδοχή ανοχής, «κριτικής στήριξης» ή
«επανάληψης» του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία στην πράξη οδηγεί σε διαιώνιση των αυταπατών.
Σήμερα υπάρχει αρκετή πείρα από τα χρόνια
διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που απέδειξε την πλήρη χρεοκοπία της ψευδαίσθησης ότι
μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή πολιτική με την οικονομία και την εξουσία στα χέρια
του κεφαλαίου.
Ταυτόχρονα, ειδικά το τελευταίο διάστημα βγάζει μάτι η
στρατηγική σύγκλιση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και τις άλλες αστικές δυνάμεις. Από
τα χειροκροτήματα της ΝΔ στον ΣΥΡΙΖΑ για την εφαρμογή εμβληματικών μνημονιακών
νόμων δικής της έμπνευσης, όπως για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, μέχρι
τα αλισβερίσια ανάμεσα σε όλα τα αστικά κόμματα.
Συγκλίσεις και ομοιότητες που δεν κρύφτηκαν ούτε στην
συζήτηση για την συνταγματική αναθεώρηση, όταν και οι δυο συνέβαλλαν στην
θωράκιση της πολιτικής σταθερότητας, στην «αναστήλωση» του αστικού πολιτικού
συστήματος και όλοι μαζί απέρριπταν προτάσεις του ΚΚΕ, όπως για να καταργηθούν
οι διατάξεις εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς,
να απαγορευτεί η εγκατάσταση πυρηνικών όπλων, να καταργηθούν ειδικά προνόμια
π.χ στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, να καταργηθεί η συνταγματική απαγόρευση της
μονιμοποίησης των συμβασιούχων κλπ.
Εκεί όμως που όλα τα αστικά κόμματα απέδειξαν ότι δεν
έχουν και πολλά να χωρίσουν είναι στις «μεταγραφές», στην ευκολία με την οποία
παραδοσιακά στελέχη του ενός κόμματος μεταπηδούν στο άλλο και συγχρόνως να
βγαίνουν στην φόρα «άπλυτα από τους μέχρι τώρα κυβερνητικούς εταίρους.
Σ΄ αυτό το αποκρουστικό σκηνικό αποδείχτηκε για μια
ακόμα φορά ότι η μόνη δύναμη που έμεινε σταθερή και που με συνέπεια πάλεψε για
όλους τους λόγους που τη στήριξαν οι εργαζόμενοι, ήταν το ΚΚΕ.
Και αυτό πρέπει να αποτελέσει σοβαρό κριτήριο όχι μόνο
ψήφου αλλά και κριτήριο συμπόρευσης με το ΚΚΕ. Για να
σταλεί μήνυμα αγώνα και αισιοδοξίας, να ανοίξει δρόμο σε αριστερούς
προοδευτικούς ανθρώπους που αποτραβήχτηκαν τα τελευταία χρόνια απογοητευμένοι,
να δυναμώσει η εργατική-λαϊκή αντιπολίτευση σε συνθήκες που οι εργαζόμενοι την
έχουν ακόμα περισσότερο ανάγκη.
Σήμερα χρειάζονται περισσότεροι εκλεγμένοι με το ΚΚΕ
σε δήμους, περιφέρειες, Βουλή και Ευρωβουλή που θα αποκαλύπτουν στο λαό τα
αντεργατικά σχέδια, θα χαλάνε την σούπα της ομοφωνίας στις ευρωΝΑΤΟικές
συμφωνίες, θα είναι στήριγμα των εργαζομένων για να εμποδίζονται αντιλαϊκά
μέτρα, για να κερδίζονται μικρές ή μεγαλύτερες νίκες.
Με δυνατό ΚΚΕ παντού ενισχύεται η λαϊκή πάλη για να
επανέλθουν δικαιώματα και κατακτήσεις που ξηλώθηκαν στα χρόνια της κρίσης.
Με δυνατό ΚΚΕ παντού ενισχύονται οι εστίες αντίστασης,
στέλνεται μήνυμα μαχητικότητας ότι υπάρχουν και διευρύνονται οι δυνάμεις που
δεν σκύβουν το κεφάλι.
Με δυνατό ΚΚΕ παντού ανοίγει ο δρόμος για να περάσει ο
λαός στην αντεπίθεση, να κάνει την πραγματική διαφορά.
